نگرش دانشجویان فیزیوتراپی نسبت به دروس علوم پایه پزشکی

اهداف: نگرش دانشجویان به دروس علوم پایه در عملکرد بالینی آنان، تاثیر بسزایی دارد. هدف از این تحقیق، بررسی نگرش دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد رشته فیزیوتراپی نسبت به دروس علوم پایه بود. ابزار و روش‌ها: این مطالعه توصیفی به‌صورت مقطعی و از طریق دسترسی آسان، روی 151 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی‌ارشد رشته فیزیوتراپی دانشکده‌های توان‌بخشی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران و تهران در مهر و آبان سال 1391 انجام شد. برای ارزیابی نگرش و دو زیرمقیاس اهمیت و تاثیر از پرسش‌نامه وست استفاده شد. تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS 17 و با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه، T مستقل و رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته‌ها: بین دو جنس در پاسخ به گویه‌های 1، 4، 7 و 8 اختلاف معنی‌دار وجود داشت. میانگین مقادیر نگرش و زیرمقیاس‌های اهمیت و تاثیر در زنان در ترم‌های پنجم و هفتم کارشناسی به‌طور معنی‌داری بیشتر از مردان بود. در مقطع کارشناسی‌ارشد در ترم اول، میزان نگرش و اهمیت زنان به‌طور معنی‌داری نسبت به مردان مثبت‌تر بود، اما در ترم سوم کارشناسی‌ارشد دو جنس از این نظر با هم اختلاف آماری معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری: نگرش مثبت دانشجویان کارشناسی و کارشناسی‌ارشد فیزیوتراپی به دروس علوم پایه تحت تاثیر جنسیت آنان است و زنان اهمیت بیشتری به یادگیری جزییات روند فیزیولوژیک درمان می‌دهند، در حالی که مردان بیشتر به نتیجه درمان تاکید دارند. با افزایش حضور زنان در مقطع کارشناسی‌ارشد نگرش آنان به مردان نزدیک می‌شود.